Er is niet veel gebeurd sinds de laatste keer dat Jukka iets gepost heeft. We besloten een pauze van 4 dagen in te lassen, want er was niet veel meer wat we met de nummers konden doen. We hebben elke keer een paar kleine veranderingen doorgevoerd: nieuwe drum hier, nieuwe baslijn daar of nieuwe orkestregelingen. We hebben de nummers nu al zoveel geoefend (je moet het geloven, kijk maar gewoon naar de foto’s) dat iedereen het een beetje beu is. Ook Marco is druk bezig met zijn eigen dingen en Anette vervoegt ons kamp pas binnen 2 weken. Dus er was voor ons niet veel meer te doen behalve….
… een nieuwe band oprichten dat “The Myötähäpeä” heet. Deze verbazingwekkende groep van geestverruimende virtuositeit gecombineerd met een veelzijdig repertoire bestaat uit Heikki Kovalainen van F1 Lotus (drums), Tony Virtanen (zang), Jukka (keyboard), Emppu (bass), Tuomas (gitaar) en Jamppa Lautamaki (achtergrondzanger). Onze setlist bevat nu 2 klassiekers van 2 bands waar we al eeuwen fan van zijn (Sukset van Popeda & For Whom The Bell Tolls van Metallica). We kunnen er een fantastische rock show van maken. We moeten eerst nog een ballad oefenen. Er is niets zoals een lichtzee van 80 000 mensen die met lichtjes zwaaien op Nothing Else Matters of Winds of Change.
Check de video van onze eerste repetities hieronder. Nog niet echt op het niveau van het origineel, maar we hebben ons toch geamuseerd.
Heikki & the gang moesten ons zondagochtend verlaten, maar Toni bleef nog een dag langer zodat hij nog wat kon vissen en pokeren. Hij werd verliefd op deze plek en vervoegt ons later misschien nog voor wat songwritingsessies. Misschien zullen de volgende Apulanta-melodietjes hun roots hier hebben?
Nadat we Heikki hadden geïntroduceerd in de decadente wereld van het bandleven en rock ’n roll, was het zijn beurt om iets terug te doen. Hij had het geregeld om de KF2 & KF3 racecarts uit te proberen op het parcours van Ylämylly. Een fantastische ervaring en een verrassend fysieke sport ook. Jukka was veruit de beste piloot van ons, met ongelooflijke tijden in de gietende regen. Emppu en Toni deden het ook nog goed, maar ik was meer een lafhartige op het parcours, 20 seconden tijd per ronde verliezen aan Jukka ten gevolge van mijn eigen overlevingsinstinct.
Hoe dan ook, het was een geweldige dag en een wonderbaarlijke nieuwe ervaring. Hartelijk bedankt Heikki, Jani en Hästis om dit te organiseren en de 2 mecaniciens Mikko & Janne die voor ons zorgden op het parcours.
Terug in het kamp doken we terug in de Nightwish nummers met versie olie in onze tanken. Er is een liedje dat ons veel zorgen baarde de voorbije weken. Ik voel dat het nummer veel potentieel heeft, maar om een of andere reden werkte het niet zoals het moest. Op dinsdagochtend hebben we het eindelijk in orde gekregen. We gaven het een nieuwe gitaar en synth riff met een tikkeltje van Halen. Ik heb ook de lyrics van het refrein herschreven en vereenvoudigd. Een nummer/album is nooit volledig klaar. Je moet gewoon je reis stoppen op een schilderachtige plaats en genieten van het uitzicht.
De herfst is hier, geniet ervan en hou jullie goed!
Tuomas
Top 5 – Week 33
- The Myötähäpeä
- Cart Race
- De slechte riff die eindelijk is opgelost
- Matti Ijäs: Katsastus (voor de 100ste keer)
- Timo Rautiainen: En oo keittäny enkä myyny
Foto’s: